เรื่องราวถูกเซ็ตคือมาในโลกที่มีต่างจากโลกของเรานิดหน่อย นั่นคือเป็นโลกที่ "โรบ็อต" หรือ "หุ่นยนต์" ถูกสร้างขึ้นมาในลักษณะที่เหมือนคนทุกประการได้เรียบร้อยแล้ว โดยหุ่นยนต์ในละครนี้คือ ADS ที่ย่อจาก Android of Designer Spirit หรือแปลไทยว่า "แอนดรอยด์ที่สร้างตามแต่จะออกแบบ" โดยครอบครัวอาโอกิ ที่เสียลูกสาววัย 4 ขวบไป ไม่อาจทนความเสียใจได้ จึงรับเอาADSมาเลี้ยงดูแทนลูก โดย ADSรุ่นที่พวกเขานำมาเลี้ยงดูคือ ADS77
และในช่วงเวลาที่ครอบครัวอาโอกิกำลังเบื่อหน่าย ADS77 ทางบริษัทที่สร้างก็มีนโยบายจะกำจัดADSซีรี่ส์ทิ้ง เพียงแค่ติดต่อไป หน่วยงานจะส่งทีมกำจัดมาถึงบ้าน จึงเหมือนเข้าทางพ่อกับแม่ และคุยกันเรื่องนี้ต่อหน้านานะที่กำลังชาร์จไฟอยู่
ตอนจบของเรื่องนี้จะลงเอยอย่างไรนั้น ขอไม่สปอยนะครับ อยากให้ผู้สนใจไปดูกันเอง
เขียนถึงเรื่องย่อจบไป ก็มาถึงเรื่องที่อยากจะพูดถึงบ้าง
ADS77 เป็นละครเวที มีเนื้อหาค่อนไปทางไซไฟ เพราะมีเรื่องของแอนดรอยด์เรื่องในอนาคต และมีลักษณะที่ทิ้งอะไีรให้คิดไม่มากก็น้อย การดำเนินเรื่องมี 2 แบบคือ แบบแรกเป็นละครโดยตรง และแบบมีผู้เล่าเรื่องคอยอธิบายให้ผู้ชมที่ตามแนวคิดในเรื่องไม่ทัน รวมทั้งบ่งบอกว่าเหตุการณ์ดำเนินไปในทิศทางใด โดย มาโกะ และ ฮิรารี่ (AKB48 Team K) รับหน้าที่นันไป ตัวฉากก็มีฉากเีดียวคือ บ้านอาโอกิ ดังนั้นแล้วบทบาทการแสดงจึงเป็นสิ่งสำัคัญ
(ซ้าย) มาโกะ (ขวา) ฮิรารี่ |
โอคาดะ นานะ |
โดยตัวนำของเรื่องคือ โอคานะ นานะ (นาจัง หรือ โอนานะ) นั้น ต้องแสดงเป็นหุ่นยนต์ที่มีการกระทำแบบเด็กอายุ 4 ขวบ ซึ่งการพูดการจานั้น เธอแสดงออกมาได้ดีเลยทีเดียว และรู้สึกว่าน่ารักน่าถนุถนอมไม่น้อย ซึ่งนั่นหมายถึงว่า ยิ่งนานะแสดงน่ารักมากแค่ไหน อีก 4 คนในบ้านอาโอกิก็ยิ่งดูใจร้ายมากขึ้นเท่านั้น (แน่นอนว่า นั่นหมายถึงสมาชิกในบ้านอีก 4 คนก็ต้องสร้างบรรยากาศชวนหงุดหงิดได้เป็นอย่างดีด้วยนั่นแหละนะ)
การดูครบ 3 ตอนนั้น ทำให้ผมรู้สึกว่า "ละครเรื่องนีู้ดูแล้วเหงาจังเลย" บทไม่ซับซ้อนอะไรมากเลย แต่เนื้อหากลับชี้ให้เห็นว่า "คุณจะคาดหวังให้คนอื่นเป็นอย่างที่คุณคิดมันคงยาก ถ้าคุณไม่บอกเขาเอง" ADS77 ถูกเซ็ตให้มีความทรงจำของ อาโอกิ นานะ ที่ตายไปตอน 4 ขวบ และเลี้ยงแทนลูก แต่ครอบครัวกลับปล่อยให้เธออยู่ข้างหลัง ไม่สอนให้เธอโตขึ้น ให้อยู่แต่ในบ้าน นานะก็ยังเป็นเด็ก 4 ขวบต่อไป และตราบใดที่ไม่มีใครบอกใ้ห้เธอโต เธอก็จะวนเวียนทำสิ่งที่เธอทำอยู่เท่านั้น
มันเหมือนซื้อสัตว์เลี้ยงมาแล้วปล่อยปละละเลย คุณจะมาคาดหวังให้สัตว์เลี้ยงตัวนั้นเชื่องกับคุณได้หรือ? ละครเรื่องนี้ผมดูแล้วคิดแบบนั้น
ADS77 ก็ไม่ต่างจากละครโรงเรียน นักแสดงเป็นเด็กๆ เค็งคิวเซย์ หรือไอดอลฝึกหัด คงไม่สามารถเทียบชั้นนักแสดงจริงๆได้ คนที่ชอบดูก็อาจจะดูแล้วชอบ คนที่ไม่ชอบละครเวทีดูแล้วอาจจะไม่ถูกใจ
แต่ถึงอย่างนั้นก็มีความเนี๊ยบของโปรดักชั่นในระดับที่สูง เด็กๆที่คัดมาก็เหมาะสม ใบหน้าของโอนานะที่ดูเหมือนหน้ากากละครโนห์นั้นอาจทำให้บางคนเห็นว่าสีหน้าเธอแข็งๆ แต่จริงๆ แล้วเธอแสดงออกทางน้ำเสียงเยอะมาก การใช้ระดับเสียงไม่ว่าจะตอนเล่นคนเดียวหรือตอนที่ดีใจนั้น ถ้าหากทำแบบนี้ไม่ได้ คงถ่ายทอดอารมณ์ของADS77ไม่ได้ง่ายๆ แน่ ที่ผ่านมาเรามักจะเห็นแต่เด็ก AKB48 เล่นแต่ละครเบาๆ ตลกๆ แต่เรื่องนิ่งๆแบบนี้ก็แปลกตาดีครับ
ใครอ่านแล้วสนใจ คงต้องลองหาดูครับ จ่ากบอาจจะชอบนานะมากเกินไป จนเขียนเกินจริงไปก็ได้ ใครจะไปรู้
แต่สุดท้ายสิ่งที่ประทับในใจผมคงเป็น "ชอบเํธอมากขึ้นอีกแล้วล่ะ โอคาดะ นานะ" มั้ง?
อยากดูแบบชัดๆ อยากได้คำแปลไปทำซับไทยจังหนอ ใครจะใจดีแปลให้จ่ากบ FAN SUB บ้างนะ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น