หลังจากอ่านด้านบวก คือ ด้านที่เราได้เจอไอดอลกันมาแล้ว ก็มาสู่ด้านที่ไม่ดีของงานนี้กันบ้าง
แฟน BNK48 หลายคนไม่ใช่แฟนของวงพี่ที่ญี่ปุ่น หรือ ถึงเป็นแฟนก็มีไม่มากที่เคยไปร่วมงานจับมือที่ญี่ปุ่น ผมก็ไม่ได้เป็นคนที่ไปบ่อยครับ ด้วยค่าเดินทางที่แพงเกินเงินเดือนถูกๆ ของพนักงานบริษัท + เวลาที่ไม่ลงตัว ก็ทำให้ไม่ได้ไปล่ะนะ แต่เมื่อ BNK48 มาเปิดในไทยแล้ว มีงานจับมือแล้ว เราก็ต้องไปสิครับ 55
ขอเขียนบทความนี้ด้วยการเปรียบเทียบกับต้นทางไปนะครับ คือเข้าใจแหละมันยากที่จะมาเทียบแต่ต้องเทียบให้เห็นครับ
ในรื่องของสถานที่
ถ้าเป็นที่ญี่ปุ่น - งานจับมือเดี่ยว จะเช่าฮอลล์จัดงานอีเวนต์ขนาดใหญ่มาใช้ในการจัด ต้องใช้พื้นที่ระดับซักฮอลนึงของศูนย์ประชุมสิริกิติ์ หรือ ไบเทคบางนา คือต้องรับมือคนได้ระดับ 10000 คนเป็นขั้นต่ำ มีพื้นที่กว้างขวางเดินไปมาได้ง่าย แต่ถ้าเป็นงานจับมือทั่วประเทศจะเช่าสนามกีฬามาใช้ในการจัดครับ เพราะจำนวนคนของจับมือทั่วประเทศนั้นกะได้ยากมาก ให้คิดเลยว่าเกิน 20000 คนต่อวัน
แต่งานแรกของ BNK48 - เช่าบางนาฮอล ในห้างสรรพสินค้า เซ็นทรัลพลาซา บางนา ซึ่งถือเป็นพื้นที่จัดงานที่แปลกมาก เพราะเป็นพื้นที่ทรงกลม ซึ่งเอาตามตรงแล้วไม่เหมาะสมกับการจัดงานจับมือ48แต่อย่างใด เนื่องด้วยเขาจัดเลนจับมือเป็นลักษณะพัด คือ มี 15 เลน หันแบ่งเหมือนเวลาเราตัดเค้กคือตัดแบบเฉียงๆ ทำให้พื้นที่ต่อคิวจับมือเมื่อมารวมตรงกลางแล้ว มันมั่วมากๆ ครับ
 |
| แผนภาพประกอบการอ่าน (วาดตามความเข้าใจ) |
ตรงนี้ก็มีสิ่งที่น่าพูดถึงอยู่
1. การตรวจเช็คสัมภาระ
เริ่มจากการเข้าพื้นที่ด้วยการถือบัตรจับมือใบเดียวก็เข้าได้แล้ว แล้วก็ส่งกระเป๋าให้สต๊าฟเช็ค สต๊าฟอีกคนจะตรวจจับโลหะ ซึ่งถือว่าตรวจสอบได้ในระดับผ่านเกณฑ์ เพราะเขาค้นกระเป๋าจริงจังมาก เรียกว่าใครพกอะไรมานี่จะโดนตรวจสอบหลายรอบ ซึ่งมาตรการตรวจสอบดีครับ "แต่" ไม่ค่อยย้ำกับแฟนคลับที่มาบ่อย คือเข้าใจนะว่าแปะบนเพจของวงแล้ว แต่จริงๆ เรื่องแบบนี้ควรแปะที่ web ของวงมากกว่า เพราะ "เพจ" มันอัพเดททุกวัน หน้ากติกามันไหล + คนไม่อ่านเยอะกว่า ดังนั้นแล้ว ไม่ว่าจะอะไรควรทำให้เห็นภาพครับ เพราะ "หลายคนไม่ชอบอ่านคู่มือ"
2. การต่อคิวไปซื้อของ
จะเห็นได้ว่าส่วนที่เป็น BNK48 SHOP (หรืออาจจะชื่ออื่น เอาเป็นว่าเป็นจุดขายสินค้าก็แล้วกัน) จะเห็นว่าช็อปอยู่ทางขวามือ ใกล้เลน 16 ตอนที่ผมเข้าไปเป็นช่วงกำลังจะเริ่มรอบ 2 พอดี ซึ่งหลายคนยังซื้อของกันไม่เสร็จ และหางแถวปาดมาบังทางเดิน จนเกือบเผลอไปต่อคิวแล้ว เพราะนึกว่าเป็นหางแถวของเลนจับมือเมมเบอร์ ซึ่งอยากบอกว่า งานหน้าจัดที่ไหนก็ตาม เอาส่วนร้านค้าให้อยู่ไกลๆ โซนจับมือเถอะครับ เพราะมีลูกค้าบางกลุ่มเขาตั้งใจมาซื้อสินค้ามากกว่าจับมือไอดอลอีกนะครับ อันนี้ผมก็ Amazing Thai People มากๆ อยากบอกว่า Thailand only มันมีทุกวงการ อันนี้เราไม่ได้บอกว่าพี่เขาไม่ดีหรืออะไร แต่ควรให้ความสะดวกกันทั้ง 2 ฝ่าย ฝ่ายจะซื้อ Goods ก็ไปซื้อไกลๆ เลย ฝ่ายอยากจะจับมือก็จะได้ไปจับอย่างเดียวครับ
3. การต่อคิวไปจับมือ
แม้คนที่เคยไปร่วมงานที่ญี่ปุ่นจะชินกับระบบแค่ไหน เจอระบบไทยเข้าไปทีคือมีอึ้ง เพราะไอ้พื้นที่เลนที่จัดแบ่งแบบนี้ ทำให้ก่อนจะเริ่มเปิดคิวจับมือนั้น ทุกแถวจะต้องมารวมตัวในพื้นที่แห่งความมั่วครับ คือ จะต่อแถวเฌอปราง, แถวแจน แถวใครก็ต้องมีหัวแถวยืนโด่จอหน้าทางเข้า แล้วคนที่เหลือก็ต่อคิวไปดิ ซึ่งด้วยความที่มันไม่มีการตีเส้นบนพื้นแบ่งโซนนิ่งว่า นี่มันแถวของใคร ทำให้ยุ่งเหยิงมากๆๆ
 |
| ก่อนจะมีงานจับมือ |
 |
| สภาพจำลองในช่วงที่จับมือ |
โดยจุดกลมๆ นั้นแทนแฟนที่ต่อคิวไปจับมือครับ มันโกลาหลมั่วซั่วแบบนี้จริงๆ นะ โดยคนที่มาต่อคิวต้องดูแลกันเอง ไม่มีสต๊าฟลงมาชี้ในพื้นที่แห่งความมั่วเท่าไหร่ คือมีบางรอบบางแถวเท่านั้นครับ ซึ่งทำให้มั่วดีนักแล เมื่อคนแถวข้างๆ ก็แน่นพอๆ กัน + คนที่ไม่ชอบยืนตรงกับคอคนข้างหน้านี่ก็ทำให้เข้าใจผิดได้ง่ายๆมาก แถมบางคนก็ไม่รู้หรอกว่าตัวเองทำให้แถวมั่ว งานนี้ต้องมีคนมาจัดระเบียบจริงๆนะ
ก็เรียกว่าขาดการเตรียมการมากๆ รวมถึงที่จริงแล้วท้ายแถวของแต่ละเมมเบอร์นั้น คนที่ยืนถือป้ายควรจะเป็นสต๊าฟ ไม่น่าให้คนมาต่อคิวเป็นคนถือนะครับ
4. ไม่มีเจลล้างมือให้แฟนคลับ / ไอดอลใช้ในงานจับมือ
คือ ต้องยอมรับความจริงนะครับว่า คนที่ไปต่อคิวจับมือ เขาแทบไม่ได้ไปห้องน้ำเลยในช่วงรอบจับมือ เพราะต่อคิวนานบ้างหรือไปจับหลายคนพร้อมกันในรอบเดียวกันบ้าง มือของเขา/เธอ ย่อมต้องมีเหงื่อออกมาบ้าง (ตามแต่สุขภาพของแต่ละคน) ไอดอลเองบางก็มีคนมารอคิวนานจะให้เช็ดมือทุกรอบมันก็ลำบากไม่น้อย ดังนั้นแล้ว ถ้าทำได้อยากให้มีเจลล้างมือแบบกดในรูปมาใช้ระหว่างเข้าไปจับมือจะดีมากๆ ครับ เพราะใจเขาใจเรานะ ไอดอลคงไม่บ่นหรอก แต่ทำได้เขาก็อยากจับมือที่ไม่เหนียวเหนอะหนะใช่มั้ย? หรือเราเองบางทีก็ไม่อยากจับมือเหนียวๆของไอดอลเหมือนกัน (หรือบางคนชอบ?) เพราะผมว่ามีน้อยคนมากจะหยิบทิชชูเปียกมาทำความสะอาดมือระหว่างต่อคิว เพราะตอนนั้นทุกคนก็คงคิดในใจว่า เออจะคุยอะไรกับไอดอลดีวะอยู่
เป็นข้อเสนอนะ ว่าควรมี
5. พื้นที่ว่างที่กลายเป็นที่เทรดรูป
สังเกตุพื้นที่สีเทาดูนะครับ ตรงนั้นคือพื้นที่นั่งรอของใครหลายๆ คนซึ่งถูกจับจองกลายเป็นพื้นที่วางขายแบบแบกับดิน เป็นแผงขายของ-เทรดของแบบไม่เป็นทางการ จากเหล่านักลงทุนที่พร้อมมาต่อคิวตั้งแต่เช้ามืดเพื่อกวาดสินค้า BNK48 มาปล่อยต่อให้กับนักสะสมที่ชอบความง่าย คือ มาถึงก็สามารถซื้อคอมพลีตโฟโต้เช็ตได้ทันทีโดยไม่เหนื่อย แต่อาจจะต้องจ่ายในราคาที่แพงกว่าตอนที่ไปต่อคิวซื้อ คือเรื่องซื้อขาย ผมไม่ขอออกความเห็นนะ แต่สิ่งที่รู้สึกคือ ไม่ควรปล่อยให้มาตั้งแผงแบกับดินในพื้นที่งานจับมือเลยครับ เพราะพื้นที่ว่างนี้ เขาเตรียมไว้เพื่อให้แฟนๆ ที่เมื่อยล้าจากการยืนต่อคิวได้มาพักผ่อนกันตามอัธยาศรัยโดยไม่ต้องเข้าออกพื้นที่บ่อยๆ แต่พอพ่อค้ามาใช้พื้นที่มากเข้า คนที่แค่อยากพักก็อาจจะต้องออกมารอข้างนอกพื้นที่แทน เพราะข้างในแน่นจนอึดอัด
คือถ้าทีมงานจงใจจะให้พื้นที่สีเทาเป็นพื้นที่ซื้อขายจริงๆ ต้องล้อมรั้ว หรือตีเส้นบนพื้นไว้เลยครับ ว่ากระทำการได้เฉพาะในโซนนี้เท่านั้น ห้ามรุกรานไปยังพื้นที่ทางเดินหรือพื้นที่ต่อคิวจับมือ
ผมเข้าใจว่านี่เป็นงานแรกของหลายๆ คน แต่สายพ่อค้านี่มั่นใจว่าน่าจะช่ำชองและเปิดพื้นที่การขายก่อนในขณะที่ไม่มีสต๊าฟใจกล้ามาไล่ให้ไปขายที่อื่น พอมีคนเปิดก็มีคนตาม ทีนี้ก็เลยมั่วมากๆไปด้วย
สรุปนะครับ
งานหน้าจะจัดในที่ใดๆ ก็ตาม อยากให้ทำแผนที่แบบที่ผมทำ (อันนี้วาดเองนะ เผื่อคนสงสัย) เพื่อให้คนที่มาถึงจะได้รู้ว่า อะไรอยู่ตรงไหน โซนนั้นโซนนี้คืออะไร เลนจับมือหมายเลขอะไรอยู่ที่ไหน มีป้ายเลขบุใหญ่ๆ แขวนจากเพดานด้วยก็ดีนะ เพราะผมตัวเตี้ย+ตาสั้นด้วย จะมองหาเลนจับมือทีต้องเดินไปดูถึงหน้าแถวเลยล่ะนะ 55 แล้วก็อยากให้มีสต๊าฟลงพื้นที่จัดระเบียบการต่อคิวเพิ่มอีก คนนึงอาจจะดูแล 2 เลนก็ยังดีกว่าไม่มีเลย อันนี้ต้องฝากทางผู้จัดแล้วจริงๆ ผมทำได้แค่ชี้ปัญหา การแก้ปัญหาเป็นหน้าที่ของพวกท่านครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น